αμφουδίς

ἀμφουδὶς (επίρρ) (Α)

συναντάται μια μονό φορά στον Όμηρο (ρ 237) με προβληματική ερμηνεία σημαίνει πιθ. «από το έδαφος», «από τη μέση».

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. είναι αβέβαιης ετυμολ. Η αρχαία ερμηνεία «κοντά στο έδαφος» (< ἀμφ(ι)-* + οὖδας «έδαφος») είναι μάλλον προϊόν παρετυμολογίας. Κατ’ άλλη άποψη, ἀμφουδὶς < ἀμιφ(ι)- + -δις, ομηρικό επίθημα τοπικής σημασίας οπότε το σύνθετο θα σήμαινε «σηκώνοντας από το μέσον» Η άποψη αυτή δεν εξηγεί την παρουσία του -ου στον τ. Περισσότερο αληθοφανής είναι η άποψη πως στο β΄ συνθετικό τού τ. υπάρχει η λ. οὖς: ἀμφωδὶς. < *ἀμφωFαδὶς (πρβλ. ἐξωβάδια ἐνώτια στον Ησύχιο) οπότε ο τ. < ἀμφουδὶς σημαίνει «πιάνοντας απ’ τ’ αφτιά», που θα ήταν φράση της κωμικής γλώσσας, πιθανή στο γλωσσικό περιβάλλον που χρησιμοποιείται].